تفاوت جوش آرگون و co2

در این مقاله به تفاوت جوش آرگون و co2 خواهیم پرداخت.

جوشکاری فلزات روش های مختلفی دارد که یکی از پرکاربردترین آن ها جوشکاری به روش co2 و جوشکاری به روش گاز آرگون می باشد.

جوشکاری به روش co2 و آرگون با اهداف مختلفی انجام می گیرد. در واقع جوشکار با توجه به اهدافی که از جوشکاری دارد باید یکی از روش ها را به کار گیرد.

در این نوشتار به تفاوت جوش آرگون و co2 می پردازیم. شرکت بالن گاز در این خصوص اطلاعات کاملی را در اختیار شما قرار می دهد. با ما همراه باشید.

همچنین برای تهیه کپسول آرگون این صفحه را ببنید.

همچنین در این صفحه می توانید، لوازم تورچ آرگون را تهیه نمایید.

در این مقاله می خوانیم:

جوشکاری co2

کاربرد جوشکاری به روش co2

جوشکاری آرگون

کاربرد جوشکاری آرگون

تفاوت جوش آرگون و co2

تجهیزات مورد نیاز برای جوشکاری آرگون

تجهیزات مورد نیاز برای جوشکاری co2

سخن پایانی

 

جوشکاری آرگون و co2 چیست؟

قبل از بررسی تفاوت جوش آرگون و co2 باید با ویژگی های هر یک از این نوع جوشکاری ها آشنا شوید. اطلاع از ویژگی های هر یک از نوع جوشکاری ها سبب درک تفاوت این دو روش می شود.

جوشکاری co2

در روش جوشکاری co2 برای ذوب فلز در ناحیه اتصال از گرمای تولید شده توسط قوس الکتریکی DC استفاده می شود. به مجموعه فرایندهای جوشکاری قوس الکتریکی جوشکاری co2 یا میگ گفته می شود.

در این روش از گاز co2 یا کربن دی اکسید استفاده می شود. به همین دلیل به جوشکاری co2 شهرت دارد. جوشکاری co2 در صنایع مختلف کاربردهای زیادی دارد.

امروزه به دلیل رشد و گسترش صنایع و تکنولوژی های جدید و مختلف برای ساخت و مونتاژ قطعات فلزی، نیاز به جوشکاری co2 افزایش یافته است. به طوری که نقش پررنگی در راه اندازی صنایع مختلف دارد.

فرایند جوشکاری به روش co2

فرایند جوشکاری به روش co2 به این طریق است که جریان الکتریکی که از طریق سیم جوش ایجاد می شود، حرارت و گرما تولید می کند. در نتیجه فلز مورد نظر ذوب شده و آماده اتصال می شود.

قوس الکتریکی باید یک لایه محافظ داشته باشد. لایه محافظ قوس الکتریکی گاز کربن دی اکسید است. در واقع قوس الکتریکی حوضچه جوش و مناطق حرارت دیده اطراف آن، با وسیله گاز محافظ co2 که از سر مشعل خارج می شود محافظت می گردد.

گاز محافظ باید به گونه ای باشد که به طور کامل از فلز محافظت کند. زیرا ورود هوا به فلز در حال ذوب سبب ایجاد آلودگی می شود. جوشکاری به روش co2 حالت های مختلفی دارد که مهم ترین آن جوشکاری میگ مگ می باشد و کاربرد گسترده ای در جوشکاری co2 دارد.

با استفاده از جوشکاری میگ یا co2 می توان قطعات نازک و نیمه ضخیم فولادی را به یک دیگر متصل و مونتاژ کرد. در این نوع جوشکاری از سیم جوش به عنوان فلز پر کننده استفاده می شود.

دلایل استفاده از گاز co2 در جوشکاری

همانطور که در بخش قبلی بیان گاز co2 نقش محافظ را در جوشکاری فولادی ایفا می کند. استفاده از این گاز سبب می شود اتصالات به صورت دقیق در دیگر فلزات نیز انجام گیرد.

گاز co2 به مقاطع متالوژیکی آسیب می رساند و همچنین اکسیداسیون از طریق آن افزایش خواهد یافت. استفاده از این گاز در جوشکاری دلایلی دیگری نیز دارد که در ادامه به آن ها اشاره خواهیم داشت.

کاهش تنش سطحی:

کاهش تنش سطحی در زمان جوشکاری برای جلوگیری از نفوذ پذیری الزامی است. گاز co2 با کاهش تنش سطحی میزان نفوذ پذیری به خصوص در فلز استیل را کاهش می دهد.

کاهش تنش سطحی را می توان تفاوت جوش آرگون و co2 دانست زیرا گاز آرگون تنش سطحی را کاهش نمی دهد.

افزایش نفوذ پذیری:

برای افزایش استحکام فلز و بهبود کیفیت جوشکاری لازم است نفوذ پذیری فلزات افزایش یابد. از طریق جوشکاری co2 و با متمرکز کردن حرارت قوس، امکان افزایش نفوذ پذیری فلزات وجود دارد.

کاهش هزینه ها:

تفاوت جوش آرگون و co2 در هزینه های آن ها نیز می باشد. گاز co2 قیمت کمتری نسبت به دیگر گازهایی نظیر آرگون و هلیوم دارد. از این رو از نظر اقتصادی به صرفه می باشد.

کاهش اکسیداسیون:

جوشکاری به روش co2 سبب می شود میزان اکسیداسیون کاهش یابد. در صورتی که درجه حرارت در قوس الکتریکی جوشکاری co2 بالا باشد، گاز co2 به اکسیژن و مونوکسید تجزیه می شود. از این رو اکسیداسیون کاهش یافته و جوشکاری با کیفیت بیشتری انجام می گیرد.

ترکیب با دیگر گازها:

یکی از ویژگی های گاز co2 امکان ترکیب آن با سایر گازها نظیر آرگون می باشد. ترکیب گاز co2 با گازی نظیر آرگون سبب می شود در برخی از کاربردهای جوشکاری به روش co2 که پاشش اتفاق می افتد، از ایجاد آسیب دیدگی ها جلوگیری شود.

کاربرد جوشکاری به روش co2

با توجه به این که جوشکاری به روش co2 کیفیت بالایی دارد و سبب افزایش استحکام فلزات می شود، در صنایع مختلفی کاربرد دارد. علاوه بر این استفاده از جوشکاری co2 روند انجام مونتاژ را تسریع می بخشد.

صنعت های بزرگ برای مونتاژ فلزات خود از جوشکاری به روش co2 استفاده می کنند. از جمله صنایعی که از این تکنیک استفاده می کنند می توان به موارد زیر اشاره کرد:

صنعت خودروسازی:

یکی از بیشترین کاربردهای جوشکاری به روش سی، جوشکاری بدنه خودروها می باشد. دلیل استفاده از جوشکاری co2 در صنعت خودروسازی این است که لازم است بدن بدنه خودروها از مقاومت بالایی برخوردار باشند و جوشکاری co2 این امکان را فراهم می کند.

پیشنهاد می کنیم از سایر مقالات سایت بالن گاز دیدن کنید.

ساختمان سازی:

در ساختمان سازی بسیار مهم است که بنا از استحکام بالایی برخوردار باشد. جوشکاری به روش co2 این امکان را فراهم می کند که اتصالات محکم و قوی باشند.

با توجه به این که گاز co2 یک لایه محافظ قوی است، نفوذ پذیری فلزات را افزایش می دهد و از این طریق استقامت ساختمان افزایش می یابد.

صنعت نفت و گاز:

در صنعت نفت و گاز برای اتصال لوله های فولادی بزرگ، از جوشکاری co2 استفاده می شود. به دلیل فشار بالای نفت و گاز در لوله ها لازم است اتصالات بسیار مستحکم باشند. جوشکاری به روش co2 بهترین گزینه برای اتصال این لوله ها می باشد تا علاوه بر جلوگیری از نشتی، رطوبت و افزایش دما نیز کنترل شود.

کشتی سازی:

برای اتصال بدنه کشتی ها با فلزات بزرگ، به اتصالات بسیار قوی نیاز است. جوشکاری co2 در کشتی سازی سبب می شود کشتی در برابر فشار زیاد آب و رطوبت از مقاومت بالایی برخوردار باشد.

مزایای استفاده از جوشکاری co2

ویژگی هایی که جوشکاری به روش co2 دارد باعث شده است بیشترین کاربرد را در صنایع مختلف داشته باشد. جوشکاری به این روش دارای مزایای زیاد و معایب کمی می

باشد. از این رو کاربرد آن در در صنایع روز به روز در حال افزایش است. با استفاده از جوشکاری به روش co2 می توان فلزات با جنس های مختلف و ضخامت های زیاد را جوشکاری کرد. اتصال در مدت زمان کوتاه نسبت به دیگر روش های جراحی از مزایای بزرگ جوشکاری co2 و تفاوت جوش آرگون و co2 می باشد.

از جمله مزایای جوشکاری به روش co2 می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• تغذیه سیم جوش
• عدم نیاز به الکترود
• مشاهده وضعیت قوس الکتریکی و حوضچه مذاب
• سرعت زیاد در اتصال
• رسوب بالا
• امکان اتصال فلزات مغناطیسی و غیر مغناطیسی
• کم کردن سرباره یا حذف آن
• استفاده از سیم جوش با قطر کم
• امکان جوشکاری ورق های کمتر از 2 میلی متر

معایب جوشکاری co2

جوشکاری co2 در کنار مزایایی که دارد دارای معایبی نیز می باشد. با این حال مزایای آن نسبت به معایب بیشتر است. از این رو می توان از معایب آن چشم پوشی کرد. در زیر معایب استفاده از این روش را بیان کرده ایم:

دستگاه جوشکاری co2 دارای تجهیزات پیچیده ای می باشد و همین موضوع سبب پر هزینه بودن آن می باشد.

به دلیل زیاد بودن تجهیزات دستگاه جوشکاری co2 و وجود کپسول co2 حمل و نقل آن نیز سخت می باشد.

در صورتی که یکی از اجزا معیوب شود، هزینه زیادی را باید صرف تعمیر یا جایگزینی قطعه کنیم.

در این روش اتلاف گاز زیادی وجود دارد.

جوشکاری به روش co2 آسیب های زیادی به پوست بر اثر تابش گاز وارد می کند.

تفنگ میگ یکی از بخش های اصلی دستگاه جوشکاری co2 می باشد که به دلیل کوتاه بودن سبب محدودیت در جوشکاری می شود.

در جوشکاری co2 باید مواضب باد باشیم زیرا باد سبب تغییر قوس می شود.

جوشکاری آرگون

جوشکاری آرگون که آن را با روش جوشکاری تیگ نیز می شناسیم، جوشکاری قوس تنگستن تحت محافظت گاز آرگون می باشد.

دلیل نامگذاری آن به جوشکاری آرگون نیز استفاده از گاز آرگون در این روش می باشد. جوشکاری آرگون برای اتصال هر نوع فلزی در هر ضخامتی مورد استفاده قرار می گیرد.

یعنی اتصال صفحات فلزی نازک و ظریف مانند آلومینیوم از طریق جوشکاری آرگون امکان پذیر است. از این رو این نوع جوشکاری با نام جوشکاری آلومینیوم نیز شناخته می شود.

در جوشکاری آرگون برای ایجاد قوس الکتریکی از الکترود تنگستن استفاده می شود. این الکترود بر خلاف دیگر روش های جوشکاری در زمان عملیات مصرف نمی گردد

وجود گاز آرگون در حین جوشکاری گاز هوا را از ناحیه جوشکاری خارج کرده و از اکسیده شدن الکترود جلوگیری می نماید.

در این نوع جوشکاری از الکترود تنها برای ایجاد قوس استفاده می گردد و خود الکترود در جوش مصرف نخواهد شد. اما در جوش قوس فلزی الکترود در جوش مصرف می شود.

دلیل استفاده از تنگستن در جوشکاری آرگون دمای ذوب بالای آن می باشد. در جوشکاری به روش آرگون از سیم جوش به عنوان فلز پر کننده استفاده می شود.

گاز آرگون در جوشگاری آرگون با دیگر گازها نظیر هلیم ترکیب می شود. هدف از این ترکیب افزایش توان قوس، افزایش سرعت جوشکاری و خروج گازهای اضافی از محدوده جوش می باشد.

کاربرد جوشکاری آرگون

جوشکاری آرگون یکی از حالت های مهم در حوزه جوشکاری می باشد و در صنایعی نظیر پتروشیمی، دریایی، هوایی، نظامی، و نیروگاه های برق بیشترین کاربرد را دارد.

با استفاده از روش جوشکاری آرگون امکان اتصال انواع فلزات سخت و غیر سخت با ضخامت های مختلف وجود دارد. اتصال صفحات نازک آلومینیوم تنها از طریق جوشکاری آرگون امکان پذیر است.

جوشکاری آرگون برای لوله های تحت فشار نیز گزینه بسیار مناسبی می باشد. اتصال فلزاتی نظیر آلومینیوم، برنج، کربن، آن، مس، چدن و تیتانیوم از طریق جوشکاری آرگون انجام می شود.

از جمله مهم ترین کاربردهای جوشکاری آرگون می توان به تعمیر دیگ بخار و تعمیر دستگاه جوش آرگون اشاره کرد. علاوه بر این جوشکاری آرگون در صنعت خودرو سازی نیز کاربرد دارد زیرا کیفیت و ظرافت و تمیزی در آن زیاد است.

انواع الکترود در جوشکاری آرگون

در جوشکاری آرگون از الکترود های زیر برای اتصال استفاده می شود:

الکترود تنگستن خالص:

این نوع الکترود برای اتصال صفحات آلومینیومی مورد استفاده قرار می گیرد و به رنگ سبز است.

الکترود تنگستن توریم دار:

این نوع الکترود دارای دو نوع 1% توریوم دار (به رنگ قرمز) و 2% توریوم دار (به رنگ زرد) می باشد.

الکترود تنگستن زیر کونیم دار:

این الکترود به رنگ سفید است.

الکترود تنگستن لانتان:

این الکترود به رنگ مشکی است.

الکترود تنگستن سزیم دار:

این الکترود به رنگ طلایی است.

مزایای جوشکاری آرگون

جوشکاری آرگون مزایای زیادی دارد و همین موضوع سبب شده است کاربرد زیادی در صنایع مختلف داشته باشد. از جمله مزایای جوشکاری به روش آرگون می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• بالا بودن کیفیت اتصال به دلیل تزریق فلز پر کننده از خارج از قوس
• امکان جوشکاری فلزات رنگی
• امکان جوشکاری فلزات نازک با بالاترین کیفیت
• عدم وجود دود، سرباره و جرقه حین کار
• دید راحت تر نسبت به دیگر انواع جوشکاری
• ایجاد کمترین میزان آلودگی
• امکان جوشکاری در مدت زمان طولانی
• جوشکاری رسوبی با بیشترین کیفیت
• امکان جوشکاری با هر نوع ضخامتی
• داشتن مهره جوش مناسب
• عدم پاشیده شدن مواد مذاب به مقطع
• ظرافت در جوشکاری با بیشترین دقت

معایب جوشکاری آرگون

جوشکاری به روش آرگون در کنار مزایایی که دارد، دارای معایبی نیز می باشد. از جمله معایب جوشکاری آرگون می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• گرمازدگی، خستگی و تهوع به دلیل بالا بودن حرارت
• آسیب دیدگی چشم ها در صورت عدم رعایت موارد ایمنی
• بروز بیماری های پوستی در اثر تولید اشعه مادون قرمز
• آسیب دیدگی دستگاه تنفسی به دلیل ایجاد گازهای مضر

رعایت موارد ایمنی تا حدود زیادی از بروز عوارض جوشکاری آرگون جلوگیری می کند. از این رو در تهیه ابزارهای حفاظتی مردد نکنید و با کیفیت ترین ابزارهای ایمنی را تهیه را نمایید.

علاوه بر این نداشتن تخصص و مهارت کافی در زمینه جوشکاری آرگون سبب بروز مشکلات و آسیب دیدگی بدن می شود.

برای دریافت مشاوره در خصوص نحوه کار با دستگاه جوش آرگون و اطلاع از موارد ایمنی با کارشناسان ما در سایت بالن گاز تماس بگیرید.

تفاوت جوش آرگون و co2

جوشکاری از طریق هر یک از روش های گاز آرگون و گاز co2 دارای کاربردهای مختلفی می باشند. هر یک از این روش ها با اهداف خاصی انتخاب و مورد استفاده قرار می گیرند.

اصلی ترین تفاوت جوش آرگون و co2 نیز در نوع استفاده از آن ها می باشد. همانطور که می دانید هر دو نوع گاز وظیفه محافظت از جوشکاری را بر عهده دارند. در این بخش به بیان تفاوت های میان این دو نوع گاز در جوشکاری می پردازیم.

بزرگ ترین تفاوت جوش آرگون و co2 این است که در جوشکاری co2 فرایند جوشکاری به صورت مداوم است اما در جوشکاری آرگون جوشکاری به صورت نقطه ای می باشد.

استفاده از تنگستن تفاوت عمده دیگر این دو نوع گاز می باشد. در روش جوشکاری آرگون برای ایجاد قوس الکتریکی از تنگستن به عنوان یک الکترود غیر مصرفی استفاده می شود و باید برای هر فلزی تنگستن مخصوص به آن مورد استفاده قرار بگیرد.

از دیگر تفاوت های جوش آرگون و co2 می توان به موارد زیر اشاره کرد:

در روش جوشکاری آرگون مبدل AC و DC می باشد اما در جوشکاری co2 مبدل DC با قطب معکوس است.

با استفاده از جوشکاری آرگون امکان اتصال فلزاتی با حداکثر ضخامت 5 میلی متر وجود دارد. اما در روش جوشکاری co2 اتصال فلزات با ضخامت 40 میلی متر نیز امکان پذیر است.

در روش جوشکاری آرگون اتصال فلزات کوچک، اتصال لوله ها و مخازن کوچک امکان پذیر است و در روش جوشکاری co2 امکان اتصال لوله مخازن و سازه های فلزی وجود دارد.

در جوشکاری co2 به دلیل این که سیم جوش فلزی بصورت اتوماتیک با تفنگ قرقره استفاده می شود، سرعت جوشکاری بالا است. اما جوشکاری با روش آرگون سرعت کمتری نسبت به روش co2 دارد. با جوشکاری به روش co2 حجم زیادی از کار را می توان در زمان کوتاهی انجام داد.

تفاوت جوش آرگون و co2 در استفاده از سیم جوش به این گونه است که در روش co2 وجود مخزن سیم جوش الزامی است اما در روش جوشکاری آرگون لزومی به استفاده از سیم جوش نیست.

در روش جوشکاری co2 الکترود اول در سیم فلزی الکترود و الکترود دوم فلز محل جوش می باشد

در روش جوشکاری co2 الکترود اول در سیم فلزی الکترود و الکترود دوم فلز محل جوش می باشد. در حالی که در جوشکاری آرگون الکترود تنگستن مورد استفاده قرار نمی گیرد و فقط وظیفه افزایش حرارت را بر عهده دارد.

استفاده از گاز co2 در جوشکاری نسبت به گاز آرگون صرفه اقتصادی دارد. زیرا گاز co2 نسبت به گاز آرگون ارزان تر است. علاوه بر خاصیت حفاظتی گاز co2 نسبت به گاز آرگون بیشتر است.

در مواردی که لازم است محل اتصال تمیز و با ظرافت باشد، از جوشکاری آرگون استفاده می گردد. زیرا جوشکاری آرگون آلودگی ندارد و اتصال را با بیشترین ظرافت انجام می دهد. در واقع جوشکاری به روش آرگون ظاهر بسیار زیباتری به فلز می دهد.

علاوه بر این یادگیری و استفاده از جوشکاری آرگون سخت و پیچیده است و برای یادگیری آن لازم است تمرینات زیادی انجام شود. در حالی که کار کردن با جوشکاری co2 راحت تر می باشد.

جوشکاری co2 ترکیبی از فلز و گاز بی اثر است اما جوشکاری آرگون ترکیبی از تنگستن و گاز بی اثر می باشد.

سیم مورد نیاز در جوشکاری آرگون با دست و با سرعت کمی تامین می گردد اما در جوشکاری co2 سیم مورد نیاز را خود دستگاه به صورت اتوماتیک تامین می کند.

تفاوت جوش آرگون و co2 در تجهیزات مورد استفاده در آن ها نیز می باشد. تجهیزات مورد استفاده در جوشکاری آرگون و co2 متفاوت می باشد.

تجهیزات مورد نیاز برای جوشکاری آرگون

برای جوشکاری به روش آرگون و اتصال فلزات مختلف نیاز به ابزارهای خاصی می باشد. تجهیزات مورد استفاده در انواع روش های جوشکاری ممکن است یکسان باشد اما در روش جوشکاری آرگون به دلیل تولید حرارت بالا لازم است از تجهیزات ویژه ای استفاده شود.

علاوه بر این لازم است در جوشکاری آرگون از تجهیزاتی برای کم کردن حرارت و خنک کردن دستگاه استفاده شود.

در جوشکاری به روش آرگون به تجهیزات زیر نیاز می باشد:

• رگولاتور
• منبع تغذیه
• کابل اتصال
• الکترود تنگستن مخصوص به فلز
• مخزن سیم جوش
• کپسول گاز آرگون
• تورچ جوشکاری آرگون
• لوله و بستهای گاز

رگولاتور:

رگولاتور که آن را با نام فلومتر نیز می شناسیم، از مهم ترین تجهیزات در حوزه جوشکاری می باشد. این قطعه فشار گاز خروجی از کپسول را تنظیم می کند. به وسیله این قطعه جوشکار می تواند شدت گاز خروجی را در جین کار به مقدار 3 الی 7 بار تنظیم کند.

منبع تغذیه:

منبع تغذیه می تواند مبدل جریان مستقیم DC و جریان متناوب AC باشد. منابع تغذیه دستگاه های جوشکاری جدید به برق شهری متصل هستند و از نیمه رساناهای قدرتمند در مدار سوئیچینگ استفاده می کنند

اما در جوشکاری های قدیمی از موتور احتراق بنزینی برای روشن شدن دستگاه استفاده می شد که جریان برق مورد نیاز از طریق ژنراتور و ترانسفورماتور تامین می گردید.

دستگاه جوش های امروزی به دلیل عدم وجود ژنراتور و ترانسفورماتور بسیار سبک تر هستند. منبع تغذیه جریان برق 100 تا 350 آمپر را برای ایجاد قوس الکتریکی تامین می کند.

کابل اتصال:

کابل اتصال در جوشکاری آرگون نیروی الکتریسیته را انتقال می دهد. اتصال از طریق جوشکاری آرگون در صورتی کیفیت خوبی خواهد داشت که کابل اتصال آن از کیفیت بالایی برخوردار باشد.

کابل اتصال جوشکاری تا دمای 150 درجه سانتی گراد مقاومت دارد و از یک عایق حرارتی نئوپرن تشکیل شده است تا بتواند در مقابل پاشیدگی های جوشکاری مقاومت داشته باشد.

الترود تنگستن:

همانطور که در بخش های قبلی گفته برای ایجاد قوس الکتریکی در جوشکاری آرگون از الکترود تنگستن استفاده می شود و این موضوع سبب ایجاد تفاوت در جوش آرگون و co2 شده است. برای جوشکاری هر فلزی تنگستن مناسب آن مورد استفاده قرار می گیرد.

سیم جوش:

برای اتصال محکم تر قطعات فلزی در جوشکاری از ماده ای به سیم جوش استفاده می شود. سیم جوش متناسب با نوع فلز در انواع مختلفی مورد استفاده قرار می گیرد و معمولا طول آن ها بین 61 تا 91 سانت است. وجود سیم جوش در جوشکاری آرگون الزامی نمی باشد.

کپسول گاز آرگون:

کپسول فلزی حاوی گاز آرگون از مهم ترین تجهیزات در جوشکاری آرگون می باشد. کپسول گاز آرگون در انواع 40 و 50 لیتری مورد استفاده قرار می گیرد.

گاز موجود در کپسول گاز آرگون بعد از مدتی تمام می شود که برای شارژ مجدد آن باید به مراکز مخصوص مراجعه کنید. سایت بالن گاز از جمله مراکز معتبر برای شارژ کپسول گاز آرگون می باشد.

تورچ جوشکاری:

تورچ ابزاری است که جریان برق از رکتیفایر به سمت الکترود تنگستن را به کمک کابل اتصال هدایت می کند.

لوله و بست های گاز:

به وسیله لوله و بست های گاز، گاز آرگون به سمت مشعل یا تورچ هدایت می شود و بدون وجود آن ها امکان جوشکاری وجود ندارد.

تجهیزات مورد نیاز برای جوشکاری co2

از جمله تجهیزات مورد نیاز برای جوشکاری به روش co2 می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• منبع نیرو
• سیستم تغذیه سیم
• کپسول گاز co2
• تورچ

منبع نیرو:

در جوشکاری به روش co2 از دستگاه های ولتاژ ثابت و جریان مستقیم با قطبیت معکوس DC استفاده می شود.

تنها در موارد خاصی برای سیم جوش های تو پودری از قطبیت مستقیم DC استفاده می شود. منبع نیروی جوشکاری co2 قابلیت تنظیم ولتاژ را در محدوده کاری مناسب دارد.

در برخی از دستگاه های جوشکاری ولتاژ از طریق کلیدهای پله ای و در برخی دیگر از دستگاه ها توسط پتانسیو متر به صورت پیوسته تنظیم می گردد. دستگاه هایی که ولتاژ آن ها از طریق پتانسیو متر تنظیم می شود کیفیت بیشتری دارند اما قیمت آن نیز بالا تر است.

سیستم تغذیه سیم:

سیستم تغذیه سیم به صورت اتوماتیک سیم مورد نیاز برای جوشکاری را تامین می کند. سیستم های تغذیه سیم معمولا سرعت ثابتی دارند.

تکنیسین سرعت تغذیه سیم را قبل از جوشکاری تنظیم می کند و سرعت در زمان جوشکاری ثابت می ماند. کنترل تغذیه سیم توسط یک کلید که روی مشعل قرار دارد به صورت دستی انجام می گیرد. علاوه بر این سیستم هایی نیز وجود دارند که سرعت تغذیه سیم آن ها متغیر می باشد.

سیستم تغذیه سیم در جوشکاری co2 در انواع سیستم های فشاری، کششی فشاری و کششی مورد استفاده قرار می گیرند. انتخاب نوع سیستم تغذیه نیز بستگی به قطر سیم جوش، جنس سیم و طول مشعل دارد.

در ادامه در رابطه با هر یک از سیستم های تغذیه سیم صحبت خواهیم کرد:

سیستم تغذیه سیم به روش فشاری:

در جوشکاری به روش co2 در اکثر مواقع از سیستم های تغذیه سیم از نوع فشاری استفاده می شود. در این نوع سیستم سیم جوش از قرقره به وسیله غلطک های کشنده سیم با فشار به داخل مشعل هدایت می شود.

در سیستم های فشاری طول مشعل برای سیم جوش فولادی 3.5 متر و برای سیم های آلومینیومی 2 متر در نظر گرفته می شود.

سیستم تغذیه سیم از نوع فشاری برای سیم جوش های سخت و آهنی از قطر 0.8 تا 3.2 میلی متر به کار می رود و برای سیم های نرم و غیر آهنی از قطر 1.2 تا 2.5 میلی متر کاربرد دارد.

سیستم تغذیه سیم به روش کششی:

سیستم تغذیه سیم به روش کششی شامل مشعل هایی می باشد که به مکانیزم تغذیه سیم مجهز هستند. به طور مثال دستگاهی وجود دارد که در دسته مشعل دارای یک موتور حرکتی می باشد و یک قرقره سیم جوش به قطر 100 میلی متر روی مشعل متصل شده است.

مشعل هایی که به این سیستم مجهز هستند، بسیار کم حجم می باشند و به راحتی می توان آن ها را جابه جا کرد.

سیستم تغذیه سیم به روش کششی برای سیم جوش هایی با قطر کمتر از 1.2 میلی متر کاربرد دارد. روش کششی سیستم تغذیه سیم برای جوشکاری هایی با فضای محدود و جوشکاری ورق های نازک کاربرد دارد.

سیستم تغذیه سیم به روش کششی – فشاری:

در این نوع سیستم ها مشعل مجهز به یک موتور و غلطک های تغذیه سیم می باشد که برای تنظیم سرعت تغذیه سیم به کار می رود.

این نوع سیستم ها مناسب سیم های نرم و مشعل هایی با طول بلند می باشد. در انتهای مشعل یک سیستم تغذیه سیم فشاری وجود دارد. سرعت تغذیه سیم نیز با کشش سیم موتور مشعل تنظیم می گردد.

سیم های آلومینیومینرم با قطر کم تا طول 15 متر یا بیشتر را از طریق سیستم تغذیه سیم کششی – فشاری هدایت می کنند. در این نوع سیستم ها برای کاهش اصطکاک از یک روکش پلاستیکی استفاده می شود.

تورچ یا مشعل جوشکاری:

از دیگر تجهیزات مهم در جوشکاری co2 می توان به مشعل یا تورچ اشاره کرد. تورچ در جوشکاری co2 معمولا مشابه تورچ در جوشکاری آرگون می باشد اما ساختار آن کمی پیچیده تر است.

مشعل در جوشکاری co2 به این گونه است که سیم جوش یا الکترود از وسط مشعل عبور می کند و سرعت آن نیز از قبل تنظیم می شود.

انتقال جریان الکتریکی در این مشعل ها به سیم جوش در هنگام خروج سیم از مشعل اتفاق می افتد و گاز co2 نیز در همان لحظه از سر مشعل خارج خواهد شد.

مشعل ها دارای سیستم خنک کننده در دو نوع آب خنک و هوا خنک می باشند. مشعل هوا خنک برای آمپرهای کمتر از 200 و جوشکاری های غیر مداوم استفاده می شود که ارزان تر و سبک تر نیز می باشند. برای آمپرهای بالا با جوشکاری های مداوم نیز از مشعل آب خنک استفاده می شود.

سخن پایانی:

در این نوشتار به تفاوت میزان جوش آرگون و co2 اشاره کردیم و جزئیات هر یک از این روش ها را بیان نمودیم. علاوه بر این تجهیزات مورد نیاز در هر یک را بررسی کردیم.

برای کسب اطلاعات بیشتر در خصوص نحوه فرایند جوشکاری و خرید تجهیزات جوشکاری می توانید با شماره های درج شده در سایت بالن گاز تماس بگیرید. از دیگر خدمات سایت بالن گاز می توان به شارژ کپسول های co2 و آرگون اشاره کرد.

در پایان توصیه می کنیم صفحه تفاوت کپسول اکسیژن پزشکی و صنعتی را مطالعه کنید.

https://cutt.ly/UKP7ewB