در این پست قصد داریم شیر کپسول استیلن را برای شما عزیزان مورد بررسی قرار دهیم:

گاز استیلن در گروه آلکین های هیدروکربنی قرار دارد که نام دیگر آن اتین می باشد، این گاز بی رنگ بوده و آتش زا می باشد، استیلن از دو اتم هیدروژن و دو اتم کربن تشکیل می شود و در گروه مواد شیمیایی اشباع نشده قرار دارد.

گاز استیلن در سال 1836 توسط فردی به نام ادموند داوی کشف شد که در دمای معمولی و فشار با شدت فراوانی می سوزد.

در این مقاله می خواهیم شیر کپسول استیلن و موارد کاربرد آن را به صورت مفصل مورد بررسی قرار دهیم، برای آشنایی بیشتر با کپسول استیلن و شیر کپسول استیلن تا پایان مقاله با ما همراه باشید:

در این پست به سوالات ذیل پاسخ خواهیم داد:

1. گاز استیلن چیست و حالت فیزیکی آن به چه صورت است؟
2. گاز استیلن چگونه تولید می شود؟
3. آیا اطلاعات ایمنی در خصوص گاز استیلن را می دانید؟
4. گاز استیلن در چه مواردی کاربرد دارد؟
5. چرا به سیلندر گاز استیلن استون اضافه می کنند؟
6. واکنش های شیمیایی استیلن کدام موارد می باشند؟
7. دستورالعمل های حفاظتی جوشکاری با کپسول های استیلن کدام است؟
8. نکته های کاربردی که در زمان جوشکاری با گاز اکسی استیلن باید بدانید کدام است؟

 

گاز استیلن چیست و حالت فیزیکی آن به چه صورت است؟

گاز استیلن هیدروکربنی بی رنگ با بوی نافذ بوده که که نقطه جوش و ذوب آن به ترتیب برابر با منفی 28 و منفی 88 درجه سانتی گراد می باشد، استیلن در الکل و استون حلال بوده و به میزان بسیار کمی نیز در آب حل می شود.

این گاز قدرت اشتعال بالایی دارد و در دمای 335 درجه سانتی گراد به خودی خود آتش می گیرد، استیلن در زمان سوخت دما و حرارت بالایی تولید می کند، لذا از آن برای برشکاری استفاده می کنند.

استیلن خود شامل دو دسته به قرار ذیل می شود:

• گرید صنعتی (۹۸% استیلن که درصد فسفین با هیدروژن سولفاید(H2S) بیش از۰٫۰۵% نیست)
• گرید آزمایشگاهی (باخلوص بیش از۹۹٫۵%)

حالت فیزیکی گاز استیلن

گاز استیلن در دو رنگ زرد و قرمز و در اندازه های 7- 12 و 15 پوندی می باشد و فشار مخزن آن نهایتا در حد 15 بار است. استیلن در گروه گازهای آتش زا قرار دارد و موجب سرعت در سوختن مواد می گردد، همچنین لازم به ذکر است که استیلن می تواند موجب خفگی نیز شود.

در زمان استفاده از استیلن می بایست حتما از تجهیزاتی که موجب پایین آمدن فشار گاز می شود، استفاده کنید و پس از هر بار استفاده حتما شیر کپسول استیلن را محکم ببندید.

در مواردی که ممکن است، گاز استیلن موجب آتش سوزی شود، می توانید برای مهار آن از آب و کف و مواد شیمیایی خشک استفاده کنید.

گاز استیلن چگونه تولید می شود و آیا اطلاعات ایمنی در خصوص این گاز را می دانید؟

گاز هیدروکربنی استیلن از دو اتم هیدروژن و دو اتم کربن تشکیل شده است، اتم های فوق با همدیگر پیوند سه گانه دارند، لذا بر این اساس در گروه مواد شیمیایی غیراشباع می باشند که در صنایع مختلف دارای اهمیت زیادی است.

از گاز استیلن به عنوان ماده پایه، برای تهیه مواد شیمیایی گوناگونی مورد استفاده قرار می گیرد، بر همین اساس شیوه های صنعتی فراوانی برای احیا فراوان ماده به وجود آمده است، کپسول استیلن قابلیت نگهداری و حمل را دارد.

از طریق کوره های الکتریکی که دمای بسیار بالایی دارند، می توان با واکنش آهک و زغال کک کاربید کلسیم را تشکیل داد و با تجزیه جزئی و بسیار کمی از گاز متان در دمای 150 درجه سانتی گراد و در مدت زمان 0.1 ثانیه نیز استیلن صنعتی تولید می گردد.

با استفاده از این شیوه صنعتی علاوه بر این که استیلن سنتز می شود، می توان به راحتی گازهای هیدروژن و منوکسید کربن را که در صنایع مختلف کاربردی بوده و دارای اهمیت بالایی می باشند، تولید نمود.

امروزه روشی که برای تولید استیلن مورد استفاده قرار می گیرد، در مجاورت قرار دادن کاربیدکلسیم با آب است که این عمل در ژنراتورهای مخصوصی انجام خواهد گرفت، ذکر این نکته نیز بسیار حائز اهمیت است که دمای شعله استیلن در مقایسه با اتیلن واتان بیشتر می باشد، لذا از این جهت از استیلن در جوشکاری استفاده می شود.

پس می توان گفت که در حالت کلی گاز استیلن را از طریق دو روش عمده می توان تولید کرد:

• هرگاه آهک و زغال کک با همدیگر تعامل و بازتاب پیدا کنند، در دمای بالا منجر به تولید کاربید کلسیم خواهد شد که اگر چنانچه کاربید کلسیم با آب تعامل پیدا کند گاز استیلن تولید خواهد شد.
• اگر در دمای بسیار بالا متان به حالت اکسید شدن برسد در کنار گاز هیدروژن و مونواکسید کربن گاز استیلن نیز تولید می گردد.

اطلاعات ایمنی گاز استیلن:

گاز استیلن به دلیل اینکه اشباع نشده می باشد و دارای ویژگی ناپایداری می باشد، با جزئی ترین تماسی که با اکسیژن داشته باشد، باشد فورا مشتعل می گردد، از این رو برای جلوگیری از بروز وخطرات ناشی از این گاز لازم است که از آن در مخزن هایی که دارای مواد استون و متخلخل هستند، نگهداری شود.

نگهداری و انبار کپسول استیلن می بایست در مکانی هایی که مجهز به سیستم تهویه و خنک هستند، صورت گیرد، همچنین لازم است، حتما به این نکته نیز توجه داشته باشید که کپسول های گاز استیلن را از مواد شیمیایی قلیایی و اسیدی مانند اکسیژن دور نگه دارید.

گاز استیلن در چه مواردی کاربرد دارد؟

به طور تقریبی می توان گفت که 80 درصد استیلن تولید شده جهت سنتز نمودن ترکیبات شیمیایی به کار می رود و در حدود 20 درصد آن که میزان بسیار قابل توجهی نیز می باشد، در صنعت جوشکاری و برش فلزات کاربرد دارد، همانطور که گفتیم، واکنش استیلن با گاز اکسیژن شعله ور شده که حرارت آن در حدود 3300 درجه سانتی گراد دارای حرارت می باشد، در ادمه به برخی از مهم ترین کاربرد های گاز استیلن اشاره می کنیم:

 

• کاربرد گاز استیلن در جوشکاری

از آن جهت که در زمان شعله ور شدن استیلن دارای حرارت بالایی است، لذا در صنعت جوشکاری بسیار کاربردی می باشد، استیلن از نظر حرارت شعله بعد از دیسیاتواستیلن و سیانوژن دارای بالاترین مقام می باشد و جهت جوشکاری آهن و فولاد مورد استفاده قرار می گیرد، جوشکاری اکسی استیلن در مکان هایی که دسترسی به برق امکان پذیر نمی باشد، بسیار کاربردی بوده و در زمان جوشکاری برای تنظیم نمودن میزان فشار آن از رگلاتور استفاده می کنند و از این طریق از انفجار استیلن ممانعت می نمایند.

• کاربرد استیلن در ایجاد روشنایی قابل حمل

روشنایی که معدنچیان و غواصان از آن استفاده می کنند، نوعی روشنایی قابل حمل است که برای تولید آن از استیلن استفاده می کنند، البته لازم به ذکر است که این نوع روشنایی بیشتر در گذشته مورد استفاده قرار می گرفته و امروزه با توجه به پیشرفت تکنولوژی جایگاه خود را به لامپ های کم مصرف ال ای دی داده است.

• کاربرد استیلن در پلاستیک

در طی سال های گذشته به دلیل جلوگیری از آسیب های زیست محیطی کاربرد استیلن در پلاستیک متوقف شده است، ولیکن هنوز هم در برخی کشورها مانند چین از آن برای تولید پلاستیک و مشتقات اکریلیک استفاده می شود.

کاربرد گاز استیلن در صنایع مختلف

• از استیلن برای تولید پلاستیک های رسانا استفاده می شود که برای این مورد می توان پلی استیلن را مثال زد.
• از گاز استیلن در آزمایشگاه های تحقیقاتی استفاده می شود، این گاز با ترکیب شدن با هوای مصنوعی که دارای خلوص بسیار بالایی می باشد، برای سوخت اندازه گیری شعله دستگاه اتمی در این آزمایشگاه ها استفاده می شود.
• از گاز استیلن به منظور سنتز مواد آلی و مواد شیمیایی استفاده می شود.
• استیلن به نوعی منبع کربن محسوب می شود، لذا بر این اساس از آن برای تولید برخی ملوکول ها مانند فولرین استفاده می شود.
• از استیلن در صنعت کشاورزی نیز استفاده می شود، از این گاز جهت کشت گیاهان استفاده می شود و تاثیر به سزایی در پرورش گل های جدید را دارد.
• استیلن در صنایع نفت و گاز و همچنین صنایع شیمیایی دارای کاربردهای فراوانی است، در واقع استیلن بخشی از گازهای کالیبراسیون مورد استفاده در صنایع مذکور می باشد.
• از گاز استیلن به عنوان نوعی منبع سوخت نیز استفاده می شود که هنوز هم برای فانوس های دریایی از این نوع سوخت استفاده می کنند.
• گازهایی که برای آزمایش ریه استفاده می شوند، شامل چندین نوع مختلف می باشند که استیلن نیز یکی از اجزای آن به شمار می آید.
• از آنجا که گاز استیلن غیر اشباع و ناپایدار بوده، لذا به سمت واکنش های شیمیایی تمایل فراوانی دارد، از این رو در صنایع شیمیایی نیز مورد استفاده قرار می گیرد.

چرا به سیلندر گاز استیلن استون اضافه می کنند؟

کپسول های استیلن در حالت استاندارد گنجایش نگهداری چند لیتر گاز استیلن را دارند و به جهت پر کردن استیلن از فشار 15 بار استفاده می کنند، لذا از آن جا که این فشار بالا می باشد، به منظور جلوگیری از هرگونه خطرات ناشی از انفجار و تجزیه استیلن لازم است، حتما قسمت داخلی کپسول را از مواد متخلخل پر نمایند و همچنین لازم است که حتما استیلن را در مایعی حل کنند.

که این مایع استون می باشد، مایع استون قادر است که استیلن را به میزان زیادی در خود حل نماید به گونه ای که یک لیتر آن این قابلیت را دارد که در حرارت معادل 15 درجه سانتی گراد و فشار یک بار به میزان 25 لیتر استیلن را در خود حل کرده و همچنین این ویژگی را دارد، برابر با بالا رفتن فشار به مقدار بیشتری با استلین ترکیب شود، بنابراین با فشار 15 بار و به میزان 12 لیتر استون به اندازه 4500 لیتر استیلن را در این کپسول ها جای داد.

واکنش های شیمیایی استیلن کدام موارد می باشند؟

• استیلن در دمای بالاتر از 400 درجه سانتی گراد تولید پیرولیز استیلن می کند که بر اثر این واکنش دیمر وینیل استیلن و بنزن تولید می شوند.
• در دمای بیش از 900 درجه سانتی گراد نیز دوده تولید می گردد.
• استیلن می تواند از طریق کاتالیزورهای فلزی نرم به اتیلن تولید شده و پس از آن به اتان تبدل شود.
• همچنین وینیل الکل ناپایدار بر اثر واکنش استیلن با آب و در کنار اسید سولفوریک و سولفات تولید شده و پس از آن به اتانول احیا می گردد.
• بر اثر واکنش استیلن با کلر ماده سمی به نام تتراکلرواتیلن تولید می شود،
• واکنش استیلن با فلز نقره و مس خطرناک بوده و موجب انفجار می شود.
• در محلول های آبی نمک و نقره واکنش استیلید انجام می شود که از آن برای شناساندن استیلن استفاده می کنند.
• استیلن از ترکیب سه گانه ناپایدار تشکیل شده است که در واکنش های افزایشی فراوانی تشکیل می شود.

دستورالعمل های حفاظتی جوشکاری با کپسول های استیلن کدام است؟

محل جوشکاری و همچنین مکانی که کپسول های استیلن قرار می گیرد، می بایست در فاصله 4 الی 5 متری همدیگر باشند، زیرا همانطور که گفتیم، این گاز آتش زا می باشد و از این طریق می توان از برخورد احتمالی کپسول ها به هم از احتمال انفجار و آتش سوزی جلوگیری نمود.

اگر شیر خروجی کپسول استیلن دچار یخ زدگی شد هرگز نباید با استفاده از شعله اقدام به گرم کردن و باز نمودن آن کنید، برای این کار کافی است، با استفاده از آب گرم و یا شن داغ یخ زدگی شیر خروجی را برطرف نمایید.

کپسول های حاوی گاز استیلن و همچنین کپسول هایی که محتوای گاز آن خالی شده است، را می بایست به صورت ایستاده بر روی زمین قرار دهید و با استفاده از زنجیر آن ها را به دیوار ببندید تا از این طریق از افتادن ناگهانی آن ها جلوگیری نمایید، سقوط و افتادن کپسول های حاوی استیلن ممکن است، خسارات جبران ناپذیری را به بار آورد حتی این احتمال نیز بسیار قوی می باشد که موجب انفجار شود.

حتما هر چند وقت یک بار چک کنید که شیر باز و بسته شدن گاز سالم باشد و همچنین دستگاه تنظیم فشار نیز می بایست کار خود را به درستی و دقیق انجام دهد.

پرهیز از قرار دادن کپسول های حاوی گاز استیلن در معرض حرارت و نور خورشید

از قرار دادن کپسول های حاوی گاز استیلن در معرض هر گونه حرارت- نور خورشید- کوره و… پرهیز کنید، استیلن بر اثر مجاورت با حرارت تجزیه شده و با بالا رفتن فشار گاز داخل کپسول ممکن است، خطر انفجار را در پی داشته باشد، لذا بهتر است، در زمان کار با کپسول استیلن به صورت مداوم حرارت بدنه آن را چک نمایید و اگر چنانچه احساس کردید حرارت کپسول بالا رفته است، می توانید به صورت موقت کار جوشکاری را متوقف نموده تا زمانی که کپسول حرارت طبیعی خود را دوباره به دست آورد.

از روغنکاری و گریس کاری شیر کپسول استیلن خودداری کنید، زیرا اگر شیر کپسول آلوده شود، به محض باز نمودن آن برای استفاده و برخورد آن با روغن ممکن است، انفجار فشار رخ دهد.

در هنگامی که کار جوشکاری به پایان رسید از محکم بودن شیر سیلند گاز استیلن اطمینان کسب کنید که بدون نشتی باشد، در زمان استفاده نیز می بایست استیلن را به آرامی و آهسته باز کنید.

حتما این نکته را فراموش نکنید که اگر گاز استیلن در مجاورت کلر قرار گیرد، به خودی خود موجب آتش سوزری می شود، از این رو نگهداری سیلندرهای استیلن در کنار سیلندرهای کلر ممنوع می باشد.

هرگز نباید سیلندر گاز استیلن را به صورت افقی بر روی زمین قرار دهید، زیرا این امر موجب ایجاد نشت استون خواهد شد.

نکته های کاربردی که در زمان جوشکاری با گاز اکسی استیلن باید بدانید کدام است؟

نکته هایی در مورد جوشکاری اکسی استیلن و ایمنی آن:

در این قسمت از مقاله می خواهیم روش کار جوشکاری با گاز اکسی استیلن و اکسیژن را مورد بررسی قرار دهیم در واقع می خواهیم بدانیم که چه نکاتی را می بایست در زمان جوشکاری با این دو نوع گاز بایستی رعایت نماییم:

گاز استیلن نیز مانند گاز اکسیژن دارای درجه حرارت احتراق بالایی می باشد، البته گاز پروپان و هیدروژن نیز در امر جوشکاری می توانند با گاز استیلن مورد استفاده قرار گیرند. در مورد ترکیب شیمیایی گاز استیلن در سطرهای قبل صحبت کردیم، این گاز از دو اتم کربن و دو اتم هیدروژن تشکیل گردیده است، لذا می توان گفت مطابق فرمول ذیل گاز استیلن از تاثیر آب بر کاربیدکلسیم به وجود می آید:

Cac2 + 2H2o → C2H2 + Ca (oH)2 سنگ كاربيد + آب ← استيلن + آبآهكي+حرارت

احتراق ناشی از اکسیژن و استیلن دارای شعله های پرحرارت بسیار بالایی می باشد و میزان درجه حرارت آن در حدود Co3200 می باشد که به وسیله آن می توان تمامی انواع فلزات را به درجه حرارت لازم برای جوشکاری رساند.

ارزش حرارتی گاز استیلن در حدود Kg/c 56900 می باشد و استلین که برای جوشکاری مورد نیاز است، را می توان از طریق مولدهای استیلن با اضافه نمودن آب به کاربید کلسیم تولید کرد و یا اینکه می توان آن را در داخل مخزن های مخصوصی که توسط کارخانجات تولید استیلن تهیه می شوند، خریداری کرد.

مولدهای استیلن:

مولدهای استیلن در انواع مختلفی تولید می شوند که نوع آن ها براساس چگونگی تماس آب با کاربید به صورت ذیل تقسیم بندی می شوند:

کپسول استیلن:

جنس کپسول های استیلن از فولاد مرغوب بوده و آن ها را بدون درز می سازند ضخامت دیواره این کپسول ها در حدود 4 الی 5 m2 می باشد و برای این که بتوان آن را به صورت عمدی بر روی زمین قرار داد به کف آن ها پایه چهارگوشی نصب می کنند، شیری که در سر این کپسول ها نصب شده است،

در زمان مصرف و یا شارژ آن مورد استفاده قرار می گیرد و برای این که در زمان حمل و نقل بتوان از آن ها محافظت نمود و نکات ایمنی حمل و نقل را به درستی اجرا کرد درپوشی را بر روی شیر کپسول استیلن قرار می دهند.

ظرفیت 40 لیتر در حالت استاندارد

کپسول های استیلن در حالت استاندارد دارای ظرفیت 40 لیتر گاز استیلن را دارند و آن ها را فشاری در حدود 15 بار پر خواهند کرد.

برای جلوگیری از تجزیه شدن استیلن و خطر انفجار ناشی از آن در زمان فشار بالا می بایست فضای داخلی کپسول را با استفاده از مواد متخلخل پر نموده و همچنین این که استیلن را در مایعی حل نمایید.

مایعی که برای این منظور مورد استفاده قرار می گیرد، استن می باشد، مایع استن این قابلیت را دارد که استیلن را به میزان زیادی در خود حل نماید.

یک لیتر مایع استن می تواند در حرارت با درجه Co15و فشار یک بار به میزان lit25 استیلن را در خود حل نماید و همچنین این ویژگی را نیز دارد که متناسب با بالا رفتن فشار به میزان بیشتری استیلن را در خود حل کند، مطابق با موارد ذکر شده، در فشار 15 بار و با وجود استن به میزان lit16 توانسته اند به اندازه lit6000 استیلن را در کپسول جای دهند.

25 *16 * 15 =6000 lit

برای این که از ورود شعله به داخل کپسول استیلن جلوگیری شود، می بایست حتما در مسیر شیلنگ ها از شیرهای یک طرفه استفاده گردد.

مخزن گاز استیلن برای جوشکاری گاز

کپسول اکسیژن:

جنس کپسول های اکسیژن از فولاد مرغوب بوده و بدنه آن ها را بدون درز تولید می کنند، پایه و ناحیه کف این کپسول ها نیز مانند کپسول های استیلن ساخته می شود و حجم آن در تقریبا در حدود lit40 می باشد، فشار مورد نیاز برای پر کردن کپسول های اکسیژن 150 بار می باشد،

با این فشار می توان به میزان بیشتری اکسیژن را در کپسول ها جای داد، البته برای این که بتوان با فشار 150 بار کپسول های اکسیژن را پر کرد می بایست ضخامت دیواره کپسول ها 8/75 mm باشد.

دستگاه تقلیل دهنده فشار (مانومتر):

فشار داخل کپسول ها بسیار بالا می باشد و این میزان فشار بالا برای جوشکاری مناسب نمی باشد و یا به عبارتی دیگر با فشار بالا نمی توان کار جوشکاری را انجام داد، لذا می بایست از دستگاه تقلیل دهنده فشار برای این مورد استفاده شود،

این دستگاه موجب می شود که جریان گاز به صورت یکنواخت در مسیر مشعل قرار گیرد، دستگاه های تقلیل را به صورت مستقیم به کپسول ها متصل می کنند و مسیری که گاز از طریق آن انتقال پیدا می کند را قبل از شیلنگ های متصل شده به مشعل نصب می نمایند.

فرایند کار دستگاه تقلیل دهنده فشار به این صورت است که در زمان باز کردن شیر کپسول استیلن گاز وارد ناحیه ای می شود که در بالای آن یک فشار سنج برای نمایش فشار کپسول نصب شده است،

در مرحله بعد گاز با کمک سوپاپ وارد ناحیه بالایی ممبران شده و برای تنظیم گازی که وارد ممبران شده نیز می توان از طریق پیچی که در زیر آن تعبیه شده عمل کرد، هر چقدر که پیچ را بیشتر ببندید فضای بالای ممبران نیز کوچکتر شده و دبی سوپاپ گاز خروجی نیز بیشتر می شود و برعکس این قضیه با باز نمودن پیچ می توان میزان فشار گاز را کمتر کرد.

در ناحیه خروجی گاز یک فشار سنج دیگر برای نمایش فشار گاز اصلی نیز تعبیه شده است

در ناحیه خروجی گاز یک فشار سنج دیگر برای نمایش فشار گاز اصلی نیز تعبیه شده است، روند کار فشارسنج های کپسول های اکسیژن و استیلن مشابه هم بوده و می توان مورد استفاده آن ها را از طریق درجه بندی که بر روی فشارسنج قرار گرفته است، تشخیص داد.

فشارسنج دستگاه های تقلیل فشار که برای گاز اکسیژن مورد استفاده قرار می گیرند، در ناحیه ای که به فشار کپسول ارتباط دارد تا 300 بار و فشارسنج مربوط به بخش مصرف تا 15 بار مدرج گردیده است، ولیکن فشارسنج دستگاه تقلیل فشار مربوط به گاز استیلن در قسمت ورودی تا 40 بار و در بخش خروجی تا 5 بار مدرج شده است.

بر روی هر کدام از فشارسنج های گاز اکسیژن و استیلن در به نقطه مشخص خط قرمزی را به عنوان علامت گذاری قرار داده اند که نشان دهنده تنظیم فشار گاز می باشد که اگر بیش از اندازه مجاز باشد و بالاتر از خط قرمز یا همان خط انفجار باشد، موجب آتش سوزی و احتراق می شود.

میزان فشار تعیین شده و مورد نیاز گازهای اکسیژن و استیلن در زمان جوشکاری به ضخامت قطعات بستگی دارد.

مشخصه و انواع کپسول ها:

برای این که بتوان گاز داخل کپسول ها را تشخیص داد، میزان سطح آن ها را با استفاده از رنگ های استانداردی مشخص می نمایند، برای اتصال دستگاه های تعدیل فشار به هرکدام از کپسول های اکسیژن و یا استیلن و همچنین برا ممانعت از بستن نادرست کپسول اکسیژن بر روی خطوط مربوط به گازهای آتش زا و اتصالات مربوط به آن ها و نیز پیچ هایی که برای باز و بسته بودن میزان فشار تعبیه شده است، را می توان به صورت متفاوت انتخاب نمود.

از آنجا که ممکن است، با بستن اشتباهی شیلنگ و یا لوله های اکسیژن به گازهای آتش زا و برعکس خطرناک بوده و ممکن است، موجب انفجار شود، می بایست اتصالات آن ها را به مکان دستگاه های تقلیل فشار مختلف متصل کنید،

حتما برای اکسیژن مهره راستگرد و برای استیلن مهره چپگرد را انتخاب نمایید لازم است که حتما قطر داخلی شیلنگ های اکسیژن را بسیار کمتر از قطر داخلی شیلنگ های گاز انتخاب نمایید.

مشعل های جوشکاری:

مشعل های جوشکاری وسایلی هستند که به جهت تنظیم و هدایت نمودن ترکیبی از گازها مورد استفاده قرار می گیرند، بر روی هرکدام از دسته مشعل ها به منظور تنظیم نمودن جریان گازها دو عدد شیر تعبیه شده است، لازم به ذکر است که سر مشعل ها متناسب با ضخامت قطعات اتصال انتخاب می گردند و به دسته وصل می شوند.

مکیده شدن گاز استیلن از طریق اکسیژن

روند کارکرد گازها در مشعل های جوشکاری بر مبنای مکیده شدن گاز استیلن از طریق اکسیژن می باشد و از این طریق عملکرد داخل لوله را تکمیل می کند، این مشعل ها که دارای بالاترین و بیشتری کاربرد می باشند، مشعل های انژکتوری نام دارند و فشار گاز که در آن ها وجود دارد، کم می باشد،

در این حالت فشار اکسیژن از 3 الی 5 بار تنظیم می شود، لازم به ذکر است که این مشعل ها برای جوشکاری با گاز استیلن مورد استفاده قرار می گیرد. نوع دیگری از مشعل ها وجود دارد که فشار گاز را به صورت مساوی تقسیم می کنند،

این مشعل ها که به آن ها مشعل های فشاری می گویند و در جوشکاری با گاز هیدروژن از آن ها استفاده می شود و شعله ای که از این مشعل به وجود می آید به صورت خنثی بوده و رنگ آن شامل سه قسمت مخروطی سفید- آبی و هاله بنفش رنگ می باشد و بالاترین میزان درجه حرارت از احتراق این گازها تقریبا C3200 می باشد.

زمانی که نسبت عملکرد اکسیژن و استیلن به صورت 1 به 1 می باشد، قسمت مخروطی شعله به رنگ سفید درخشان می باشد و محدوده کاملا مشخص و تعیین شده ای ندارد، به این نوع شعله، شعله درخشان می گویند و در جوشکاری فولادها مورد استفاده قرار می گیرد،

اگر میزان اکسیژن بالا باشد

اگر میزان اکسیژن بالا باشد، مخروطی که در سر مشعل قرار گرفته کوچکتر شده و رنگ آن آبی می باشد، در این شعله مقدار اکسژن اضافی با مذاب ترکیب شده و ناحیه جوشکاری را شکننده می کند،

به این شعله، شعله اکسید کننده می گویند و زمانی که برای جوشکاری فولادها مورد استفاده قرار می گیرد، موجب می شود که جرم زیادی به اطراف پراکنده شود و نه تنها موجب سوختن درز جوش می شود، بلکه موجب وارد شدن اکسیژن به محل جوش نیز می گردد، این شعله در جوشکاری قطعات برنجی مورد استفاده قرار می گیرد.

اگر میزان استیلن از اکسیژن بیشتر باشد، مخروطی سر مشعل میدان مشخص شده ای را نداشته و رنگ آن نیز زرد رنگ می باشد،

در این مورد به دلیل این که میزان اکسیژن کمتر می باشد، ممکن است، مقدار کمی منواکسید کربن سوخته شده باقی بماند که بر اثر فشار شعله به درون مذاب نفوذ پیدا کند و موجب افزایش میزان کربن شود، به این شعله، شعله احیا کننده می گویند و در جوشکاری قطعات چدنی مورد استفاده قرار می گیرد.

ترتیب روشن نمودن مشعل ها:

در ابتدا قبل از این که جوشکاری شروع شود، می بایست ابتدا مشعلی متناسب را با توجه به ضخامت قطعه ای که می خواهید بر روی آن جوشکاری انجام دهید، انتخاب کنید و سپس آن را به دست مشعل متصل کنید، در مرحله بعد باید میزان فشار گازهایی که می خواهید مصرف نمایید را تعیین کنید و رعایت ترتیب موارد ذیل برای روشن کردن و تنظیم مشعل اقدام نمایید:

• شیر کپسول استیلن و دیگر شیرهای انواع کپسولها را آرام باز نموده تا از بروز هر گونه آسیب به دستگاه تنظیم فشار ممانعت شود.
• شیرهایی که بر روی دسته مشعل به صورت نوبتی متصل می شوند، را می بایست به میزان کمی باز کرده و همزمان نیز اقدام به تنظیم فشار مطابق با فشار مورد نیازی که از قبل تعیین شده است، نمایید.
• ابتدا شیر اکسیژن مشعل را باز کنید و پس از ان اقدام به باز نمودن شیر استیلن نمایید لازم به ذکر است که دور شیر اکسیژن بایستی حدود 4/1 باشد و دور شیر استیلن نیز حدود 2/1 دور باشد. و پس از باز نمودن شیر های مذکور مشعل را به منظور روشن شدن به چراغ جوشکاری نردیک کنید، شعله ای که در این حالت روشن می شود، بدون دوده بوده و می توان آن را به هر میزان که میل دارید، تنظیم نمایید.

ترتیب خاموش کردن مشعل در پایان کار:

برای این که بتوانید مشعل را بدون آن که ایجاد دوده نماید را خاموش کنید و همچنین برای این که دستگاه های تنظیم فشار و شیلنگ گازها هنگامی که دیگر از دستگاه استفاده نمی شود، تحت فشار نباشند می بایست مراتب ذیل را رعایت نمایید:

• ابتدا شیر کپسول استیلن مشعل را ببندید و بعد از خاموش نمودن شعله شیر اکسیژن را نیز ببندید.
• شیر کپسول استیلن و دیگر کپسول ها را بسته و برای اینکه گازها را درون دستگاه تنظیم فشار خارج نمایید می بایست شیرهایی را که بر روی دسته مشعل قرار دارد، را باز نموده تا از این طریق گازها خروج پیدا کنند.
• بعد از خروج گازها شیرهایی را که بر روی دسته قرار دارد، ببندید و پیچ تنظیم فشار دستگاه های تنظیمی را باز نمایید تا از این فشار روی آن ها برداشته شود.

به پایان پست شیر کپسول استیلن رسیدیم، از توجه همه ی شما سپاس گزاریم و امیدواریم از مطالعه پست شیر کپسول استیلن اطلاعات مفیدی کسب کرده باشید.