همراه ما باشید تا بیشتر با کپسول اکسیژن همراه 1 لیتری آشنا شوید.

آیا برای بیماری ریه به کپسول اکسیژن همراه 1 لیتری نیاز دارید؟ درحقیقت، شما برای خرید این کپسول ها چند انتخاب دارید. اینها شامل دستگاه هایی هستند که فقط در خانه استفاده می کنید و مخازن سبکی که می توانید هنگام بیرون رفتن با خود حمل کنید. در نتیجه به منظور آشنایی بیشتر با این دستگاه، لازم است بدانید، نحوه کار با این دستگاه چگونه است و برای چه افرادی مناسب می باشد؟

نکات قابل توجه در بررسی کپسول اکسیژن همراه 1 لیتری چیست؟

این نمونه کپسول ها چند نوع دارند؟

انتخاب کپسول اکسیژن همراه 1 لیتری  به چه مواردی بستگی دارد؟

جریان اکسیژن چیست؟

 

نکات قابل توجه در بررسی کپسول اکسیژن همراه 1 لیتری

شما استفاده از کپسول اکسیژن همراه 1 لیتری را بر اساس موارد زیر انتخاب می کنید:

• هر چند وقت یکبار از خانه خارج می شوید یا به مسافرت می روید
• اگر لازم است از پله ها بالا و پایین بروید
• اندازه، استقامت و قدرت بدنی شما
• اگر تمایل به تنفس از طریق بینی یا دهان دارید
• میزان جریان اکسیژن که پزشک تجویز می کند

شما می توانید چهار نوع از این نمونه کپسول ها را انتخاب کنید

سیستم گاز فشرده. که شما از این سیستم در خانه استفاده خواهید کرد. این شامل یک اکسیژن ساز ثابت با یک لوله 50 فوت است. وقتی بیرون می روید، یک کپسول قابل حمل، حمل می کنید.

یک کارشناس متخصص در این حوزه، می تواند این سیستم یا کپسول را از قبل پر شده به شما تحویل دهد، یا می توانید آن را از دستگاه متمرکز خود دوباره پر کنید. هنگامی که با مخزن قابل حمل خود بیرون می روید، از یک دستگاه محافظ اکسیژن (OCD)  استفاده می کنید.

دستگاه اکسیژن ساز خانگی

این سیستم که اکسیژن ساز معمولی نیز نامیده می شود، در خانه شما به آسانی قرار می گیرد و به پریز برق متصل می شود. هوا را از اتاق بیرون می کشد، نیتروژن و ناخالصی ها را از بین می برد و اکسیژن خالص را به شما می دهد. نیازی به سفارش مخازن از یک فرد تامین کننده با این سیستم ندارید، زیرا از هوای خانه شما به عنوان اکسیژن استفاده می کند.

سیستم اکسیژن مایع

در این نوع کپسول، از مخزن قابل حمل نیز استفاده می شود. شما آن را از مخزن ثابت خانه به نام مخزن اکسیژن پر می کنید. مخزن دارای یک لوله 50 فوتی است که می توانید هنگامی که در خانه هستید، از آن استفاده کنید. مخازن بسیار سرد هستند، بنابراین هنگام برخورد با آنها باید مراقب باشید. شرکت تحویل دهنده شما حدود 2 هفته یکبار مخزن شما را پر می کند.

سیستم اکسیژن متمرکز و قابل حمل

شما می توانید این وسیله کوچک و برقی را با خود حمل کنید، حتی در هواپیما. یا آن را به پشت خود ببندید. برای رساندن اکسیژن به لوله ای با حداکثر طول 7 فوت نیاز دارید. POC ها با برق معمولی یا باتری کار می کنند. شما می توانید آنها را در هر کجا، حتی در ماشین شارژ کنید. لازم نیست آنها را دوباره پر کنید و می توانید آنها را به جایی که نیاز دارید، ببرید.

پیشنهاد می کنیم از سایر مطالب سایت بالن گاز دیدن کنید.

انتخاب کپسول اکسیژن همراه 1 لیتری

اگر نیاز دارید که بتوانید با کپسول اکسیژن همراه 1 لیتری خود حرکت کنید، می توانید یک مخزن قابل حمل یا سرپایی انتخاب کنید. کپسول های قابل حمل کپسول هایی هستند که می توانید به راحتی در خانه خود، آن ها را جابجا کنید. اما آنها اغلب وزن زیادی دارند، بنابراین می توانند برای شما بسیار سنگین باشند وقتی که بیرون می روید یا آن را حمل می کنید.

مخازن سرپایی سیلندرهای آلومینیومی کوچک یا ظروف اکسیژن مایع هستند که با OCD استفاده می کنید. وزن آنها بسیار کمتر از کپسول ها است. همانطور که از نامشان مشخص است، آنها طوری تهیه شده اند که می توانید آنها را هنگام گردش در کنار خود حمل کنید.

اگر قرار باشد 2 لیتر اکسیژن در دقیقه خارج کنند، 4-6 ساعت دوام می آورند. پزشک شما ممکن است پیشنهاد کند که یک مخزن مناسب را در خانه خود نگه دارید که کپسول اکسیژن همراه 1 لیتری یک مخزن بزرگ و سنگین است که می توانید به عنوان یک سیستم حمایتی هنگام قطع برق یا در صورت بروز مشکل از آن استفاده کنید.

چگونه از سیستم یا کپسول اکسیژن خود نفس می کشید؟ آنها هوا را به طرق مختلف منتقل می کنند:

کانولای بینی.بسیاری از مردم از کانول استفاده می کنند. این لوله پلاستیکی، اکسیژن را از طریق دو شاخک نرم و توخالی وارد سوراخ های بینی شما می کند. شما آن را به گوش خود وصل می کنید تا در جای خود نگه داشته شود و آن را به لوله ای متصل به کپسول اکسیژن خود وصل کنید.

ماسک صورت. اگر به اکسیژن بیشتری نیاز دارید، می توانید از ماسک صورت استفاده کنید که توسط یک بند الاستیک ثابت نگه داشته شده است. اگر به رطوبت بیشتری نیاز دارید یا اگر نمی توانید از کانولای بینی استفاده کنید، ممکن است این موارد خوب باشد:

کاتتر تراشه. این روش مستقیماً هوا را از طریق یک دهانه کوچک در گردن به نام استوما به داخل لوله تنفس وارد می کند. اگر نمی خواهید مردم آن را ببینند، می توانید آن را زیر پیراهن یا روسری خود پنهان کنید.

ممکن است لازم باشد برای افزودن رطوبت از یک دستگاه مرطوب کننده استفاده کنید، زیرا دارای اکسیژن بالاتر است، که می تواند به شما کمک بیشتری کند. همچنین برای جلوگیری از عفونت باید روزنه خود را تمیز نگه دارید.

جریان اکسیژن

در حین استفاده از کپسول اکسیژن همراه 1 لیتری پزشک جریان اکسیژنی را که برای شیوه زندگی شما مناسب است و شما به آن احتیاج دارید، به عنوان بخشی از درمان تجویز می کند.

جریان بر حسب لیتر در دقیقه اندازه گیری می شود. اگر پزشک میزان بیشتری از جریان (4 لیتر در دقیقه یا بیشتر) را برای شما تجویز کند، به وسایلی نیاز دارید که اکسیژن را در یک جریان پیوسته ارائه می دهند، نه پالس. از آنجا که میزان جریان بیشتر می تواند خشک شدن بیشتری داشته باشد، استفاده از کانول های خاص، ماسک ها یا مرطوب کننده ها می تواند به شما کمک کند.

همچنین می توانید در مورد استفاده از مرطوب کننده بینی یا اسپری بینی با پزشک خود مشورت کنید. برای جریان کمتر، یک اکسیژن ساز قابل حمل برای شما مناسب است. از پزشک یا درمانگر تنفسی خود بپرسید که آیا POC به شما اکسیژن کافی می دهد یا خیر.

افزایش رطوبت:

می توانید یک سیستم مرطوب کننده را به دستگاه یا کپسول اکسیژن خود وصل کنید تا احساس خشکی راه های هوایی کمتر شود.

اگر از آن با جریان مداوم بیش از 4 لیتر در دقیقه استفاده می کنید، به یک سیستم مرطوب کننده دیگر نیاز دارید قیمت سیستم ها یا دستگاه های مختلف کپسول اکسیژن متفاوت است.

اکسیژن مایع گران تر از انواع دیگر است. هزینه شما معمولاً به پوشش بیمه شما بستگی دارد. برخی از بیمه ها ممکن است هزینه تمام درمان شما را بپردازند، اما ممکن است لازم باشد از مارک ها یا تأمین کنندگان خاصی استفاده کنید.

مراقبت و ایمنی با استفاده از کپسول اکسیژن همراه 1 لیتری

برای ایمن بودن هنگام استفاده از دستگاه های درمانی از قبیل، کپسول اکسیژن همراه 1 لیتری نکات زیر را دنبال کنید:

سیگار نکشید. به دیگران بگویید که در اطراف شما سیگار نکشند و وقتی بیرون می روید از فضاهای دودی دور بمانید. وجود اکسیژن بیشتر در هوا می تواند آتش گرفتن سایر وسایل را آسان تر کند. این همچنین بدان معنی است که استفاده از شمع و کبریت می تواند خطرناک باشد.

دستگاه های اکسیژن را حداقل 5 فوت از اجاق گاز، شعله های باز، بخاری و وسایل الکترونیکی دور نگه دارید.

هنگام استفاده از دستگاه خود از مایعات و مواد شوینده اشتعال زا خودداری کنید.

از مرطوب کننده های مبتنی بر آب، نه روغن، روی لب ها، دهان یا سوراخ های بینی خود استفاده کنید.

در حین استفاده از اکسیژن، الکل ننوشید یا چیزی که ممکن است بر میزان تنفس شما تأثیر بگذارد، مصرف نکنید.

با پزشک یا پرستار خود در مورد نحوه تمیز کردن کانولا، ماسک صورت، سیستم مرطوب کننده یا سوند صحبت کنید. طبق توصیه پزشک آنها را تمیز و تعویض کنید.

کپسول خود را سفارش دهید یا زمان زیادی را برای تحویل دوباره آن صرف کنید تا تمام نشود.

میزان جریان دستگاه خود را تغییر ندهید، مگر اینکه پزشک به شما بگوید مشکلی ندارد.

بررسی گاز اکسیژن

اکسیژن (اغلب O2 نامیده می شود) یک گاز بی رنگ و بی بو است که بخشی از هوای تنفس شده ماست. این برای همه سلول های بدن ما ضروری است و به بهبود سلامتی ما کمک می کند.

گاهی اوقات، کودکانی که مشکلات تنفسی دارند به اکسیژن اضافی به صورت کپسول اکسیژن همراه 1 لیتری نیاز دارند. این باعث می شود آنها احساس بهتری داشته باشند، زیرا مجبور نیستند برای دریافت اکسیژن کافی تنفس سخت تر یا سریع تری انجام دهند. فرزند شما ممکن است دارای دو نوع سیستم اکسیژن باشد:

سیستم تغلیظ کننده اکسیژن، فقط برای مصارف خانگی

اکسیژن قابل حمل، یا مخزن اکسیژن یا اکسیژن مایع که در صورت رفتن به بیرون می توانید از آن استفاده کنید. نوع سیستم اکسیژن بسته به نیاز کودک شما و تجویز پزشک، ارائه می شود.

خطرات گاز اکسیژن

هنگام استفاده از اکسیژن، خطر آتش سوزی افزایش می یابد. هر نوع سیستم اکسیژن دارای مسائل ایمنی و همچنین خطر آتش سوزی هستند.

به عنوان مثال، کپسول اکسیژن همراه 1 لیتری و مخازن اکسیژن مایع حاوی اکسیژن تحت فشار هستند که در صورت عدم استفاده صحیح می تواند باعث آسیب شود. مطمئن شوید که نحوه استفاده از تجهیزات اکسیژن را کاملاً درک کرده اید. در صورت نیاز سوالات خود را از پرستار، پزشک یا شرکت تجهیزات پزشکی بپرسید.

خرید کپسول اکسیژن همراه 1 لیتری با تجویز پزشک الزامی است. اکسیژن را به عنوان یک دارو در نظر بگیرید. هرگز جریان اکسیژن (مقدار اکسیژن جریان از طریق لوله) را بدون مشورت با پرستار خود در منزل، دکتر، یا پزشک مراقبت های تنفسی تغییر ندهید.

اطمینان حاصل کنید که حداقل سه روز اکسیژن قابل حمل در منزل دارید

اطمینان حاصل کنید که حداقل سه روز اکسیژن قابل حمل در منزل دارید تا مشکلی برای تنفس شما پیش نیاید. متخصص مراقبت های تنفسی یا تأمین کننده اکسیژن شما می تواند به شما کمک کند تعیین کنید که این کپسول ها تا چه زمانی می توانند اکسیژن شما را تامین می کنند.

لوله اکسیژن را در مقابل چشمان خود داشته باشید تا هر موقع که به آن احتیاج داشتید، بتوانید به راحتی و به سرعت از آن استفاده کنید.

سعی کنید، هنگام استفاده از اکسیژن سایر وسایل مشتعل دیگر را روشن نکنید.

وقتی اکسیژن روشن است، آن را ازکودک خود و از شومینه، اجاق گاز یا وسایل گازسوز (خشک کن، بخاری آب گرم) دور نگه دارید.

اجازه ندهید فرزندتان با اسباب بازی هایی که موتور اصطکاک دارند یا جرقه می زنند، بازی کند.

از وسایل برقی در محیط غنی از اکسیژن استفاده نکنید. به عنوان مثال می توان به تیغ برقی، سشوار، پتو برقی یا بخاری برقی اشاره کرد. تجهیزات الکتریکی ممکن است جرقه زده و باعث آتش سوزی شوند. تلفن های همراه مشکلی ندارند.

از محصولات قابل اشتعال مانند رقیق کننده رنگ، الکل یا محصولات حاوی روغن مانند وازلین در نزدیکی کپسول اکسیژن همراه 1 لیتری استفاده نکنید. از یک روان کننده بر پایه آب مانند استفاده کنید.

جلوگیری از آسیب دیدگی

از افتادن مخازن یا کپسول اکسیژن مایع روی زمین تا حد ممکن جلوگیری کنید. سقوط کپسول اکسیژن، بسیار خطرناک است. در صورت سقوط، ممکن است بشکند و باعث خروج سریع اکسیژن تحت فشار شود. این فشار می تواند باعث شود که مخزن یا کپسول از طریق هوا باعث بروز آتش سوزی در منزل شما شود.

مخازن اکسیژن مایع را همیشه در قفسه یا پایه ثابت به صورت عمودی نگه دارید. هرگز آنها را به طرف خود قرار ندهید. از کپسول هایی که سقوط کرده یا آسیب دیده اند، استفاده نکنید.

آن ها را دور از تابش مستقیم نور خورشید و در فضایی با تهویه مناسب، نگهداری کنید.

هنگام جابجایی مخزن یا ظرف اکسیژن، همیشه از یک کیف شانه ای یا چرخ دستی استفاده کنید.

هنگام سفر با اکسیژن بسیار مراقب باشید.

سیگار کشیدن در ماشین ممنوع است.

هرگز اکسیژن را داخل خودروی داغ قرار ندهید.

هرگز اکسیژن را در صندوق عقب قرار ندهید.

کپسول اکسیژن را ایمن نگه دارید تا از غلت خوردن یا ضربه زدن جلوگیری شود. به عنوان مثال، می توانید آن را با کمربند ایمنی در صندلی کنار کودک خود محکم کنید.

از جابه جایی هوا در خودرو اطمینان حاصل کنید.

همیشه مستقیم ترین مسیر را طی کنید.

سعی کنید از ترافیک سنگین خودداری کنید.

هنگام رسیدن، اکسیژن را بلافاصله از خودرو خارج کنید. هرگز آن را در خودرو نگذارید، ممکن است توسط نور خورشید داغ شود و این امر موجب آتش سوزی و اشتعال کپسول می شود.

بررسی انواع دستگاه یا کپسول های اکسیژن

دستگاه یا کپسول اکسیژن همراه 1 لیتری دستگاهی است که اکسیژن را از هوا جدا کرده، آن را متمرکز کرده و در دستگاه ذخیره می کند. یک لوله پلاستیکی اکسیژن را به بینی شما می رساند. در حین استفاده سعی کنید:

غلظت اکسیژن را به درستی ذخیره و استفاده کنید.

دستگاه اکسیژن ساز برای کار نیاز به برق دارد. همیشه آن را به یک پریز برق بر روی زمین وصل کنید. از سیم برق یا نوار برق استفاده نکنید. دستگاه متمرکز گرما تولید می کند. آن را در یک منطقه باز نگه دارید.

هرگز آن را در کمد یا فضای کوچک و بسته قرار ندهید. این کپسول های اکسیژن متمرکز کننده قابل حمل نیستند، لذا باید در حین استفاده به درستی اصول ایمنی را رعایت کنید. نوع دیگری از سیستم اکسیژن برای سفرهای خارج از خانه یا در صورت قطع برق استفاده می شود که به راحتی قابل حمل است و خیال شما را در حین سفر راحت می کند.

مراقبت از تجهیزات

نگهداری از دستگاه اکسیژن ساز آسان است. شرکت تجهیزات پزشکی شما دستورالعمل مراقبت و ایمنی را به شما می دهد. جهت استفاده از آن لازم است با شرکت تجهیزات پزشکی خود مشورت کنید تا ببینید هر چند وقت یکبار دستگاه متمرکز شما نیاز به سرویس دارد.

استفاده از اکسیژن مایع

هنگامی که اکسیژن در دمای بسیار پایین (-297 درجه فارنهایت) سرد می شود، به گاز مایع تبدیل می شود. اکسیژن مایع در یک ظرف قمقمه مانند بزرگ نگهداری می شود که آن را سرد نگه می دارد. تا زمانی که اکسیژن مایع درون رگ باشد، مایع باقی می ماند. هنگامی که از رگ خارج می شود، دوباره به گاز تبدیل می شود.

اکسیژن مایع اغلب برای کودکانی استفاده می شود که کاملاً فعال هستند و اغلب به گردش می روند. استفاده از آن، راحت است، زیرا می توانید کپسول قابل حمل خود را می توان از یک مخزن بزرگ که در خانه خود ذخیره می کنید، دوباره پر کنید. مخازن اکسیژن مایع، فضای کمتری نسبت به مخازن اکسیژن فشرده در خانه شما اشغال می کنند.

پر کردن مجدد ظرف اکسیژن قابل حمل

شرکت تجهیزات پزشکی دستورالعمل هایی را در مورد پر کردن مجدد کپسول اکسیژن همراه 1 لیتری به شما می دهد. اکسیژن مایع بسیار سرد است.

تماس با اکسیژن مایع یا بخارات آن می تواند به سرعت بافت ها را منجمد کند. معمولاً هنگام پر کردن یک ظرف کوچک از ظرف بزرگ، بخار مشاهده می شود. بخارها به سرعت تبخیر می شوند و سپس بی ضرر هستند. برای جلوگیری از آسیب:

هرگز به اکسیژن مایع یا قسمت های یخ زده مخازن اکسیژن مایع دست نزنید.

از وارد کردن بخار به صورت خودداری کنید.

استفاده از مخزن اکسیژن

مخزن اکسیژن یک ظرف فلزی است که تحت فشار زیاد از اکسیژن پر شده است. مخازن اکسیژن در اندازه های مختلف وجود دارند. اندازه مورد استفاده بر اساس نیازهای شما طراحی شده است. از جمله وسایل و تجهیزات مورد استفاده در مخزن اکسیژن عبارتنداز:

واشر خرد کننده: یک واشر نایلونی است که با هر مخزن جدید اکسیژن همراه است. هنگامی که یک مخزن اکسیژن راه اندازی می کنید، آن را برداشته و دور بیندازید.

جریان سنج: جریان اکسیژن، خروجی از مخزن را بر حسب لیتر در دقیقه(LPM) اندازه گیری می کند.

کانولای بینی: لوله ای که به مخزن اکسیژن متصل است و جریان اکسیژن را به بینی شما وارد می کند.

فشارسنج: میزان اکسیژن موجود در مخزن را اندازه گیری می کند.

رگلاتور: دستگاهی که هم دارای جریان سنج و هم فشارسنج است. به مخزن متصل شده و اکسیژن را با فشار ایمن خارج می کند. هرگز مخزن را توسط تنظیم کننده حمل نکنید. هرگز از هیچ نوع روان کننده (روغن یا گریس) روی رگولاتور استفاده نکنید، این می تواند باعث آتش سوزی شود.

واشر آب بندی: واشر وسیله ای فلزی یا لاستیکی است که برای بستن محکم بین مخزن اکسیژن و تنظیم کننده استفاده می شود. واشر آب بندی به جلوگیری از نشت اکسیژن کمک می کند.

راه اندازی مخزن اکسیژن

مراحل زیر را در حین استفاده از کپسول اکسیژن همراه 1 لیتری به خاطر بسپارید:

دست هایتان را بشویید.

نوار پلاستیکی سفید یا آبی را از بالای مخزن بردارید. واشر خرد شده یکبار مصرف را برداشته و دور بیندازید.

احتیاط: هرگز از واشر خرد شده برای راه اندازی مخزن استفاده نکنید.

خروجی اکسیژن را از خود و دیگران دور کنید.

آچار (همراه با مخزن اکسیژن) را روی شیر بالای مخزن قرار دهید.

شیر را به چپ بچرخانید (خلاف جهت عقربه های ساعت). صدای خش خش به معنی خروج گاز است.

هنگامی که صدای خش خش را شنیدید، متوقف شوید

هنگامی که صدای خش خش را شنیدید، متوقف شوید و شیر را با چرخاندن آن به راست (در جهت عقربه های ساعت) خاموش کنید. بیش از حد سفت نکنید.

همیشه مطمئن شوید که شیر، رگولاتور و واشر آب بندی عاری از روغن یا گریس باشد. روغن یا گریس می تواند باعث آتش سوزی شود.

واشر آب بندی را روی مخزن قرار دهید.

تنظیم کننده را روی مخزن قرار دهید

مطمئن شوید که سه پایه تنظیم کننده روی مخزن قرار گرفته است.

تنظیم کننده را روی مخزن محکم کنید.

با چرخاندن سوپاپ با آچار یک دور کامل جهت خلاف جهت عقربه های ساعت، مخزن را باز کنید. آچار را به آرامی بچرخانید.

اگر صدای خش خش بلندی شنیدید، این بدان معناست که نشتی وجود دارد. با چرخاندن آچار در جهت عقربه های ساعت، مخزن را بلافاصله ببندید. فوراً با شرکت تامین کننده اکسیژن خود تماس بگیرید.

فشارسنج را چک کنید.

لوله اکسیژن را روی خروجی تنظیم کننده قرار دهید.

دکمه جریان سنج را به تنظیم LPM که توسط پزشک برای شما تجویز شده است، بچرخانید.

توجه: هنگام روشن کردن مخزن اکسیژن، منتظر بمانید تا شیر کاملاً باز شود، تا میزان دقیق اکسیژن موجود در مخزن را بخوانید.

تهیه اکسیژن پزشکی جهت مصارف خانگی و صنعتی

اکسیژن پزشکی در واقع از هوایی که تنفس می کنیم، تهیه می شود و در واحد جداسازی هوا  (ASU) به جزء اصلی آن نیتروژن اصلی (78٪) و اکسیژن (21٪) جدا می شود. در حقیقت، ASU ها ترکیباتی هستند که حجم زیادی گاز، از چند صد تن تا 20000 تن در روز را تصفیه می کنند.

اکثر گازهای جدا شده توسط ASU ها برای مصارف صنعتی به ویژه در صنعت آهن و فولاد استفاده می شوند. آسیا بزرگترین بازار است و بیش از 40 درصد ASU های جهان را میزبانی می کند. ASU ها از فرایندی به نام تقطیر جزء استفاده می کنند که اجزای هوا را پس از خنک شدن به حالت مایع جدا کرده و اکسیژن مایع را از آن استخراج می کند.

سپس اکسیژن یا مستقیماً از طریق خط لوله متصل به کارخانه تولید، در صورت نزدیک بودن مقصد، یا از طریق ظروف مخصوصی مانند استوانه های آلومینیومی منتقل می شود.

بیمارستانها معمولاً یا مخازن فله ای تهیه می کنند که لوله های اکسیژن داخلی را تأمین می کنند، یا سیلندرهای اکسیژن قابل شارژ خریداری می کنند. سیلندرهای اکسیژن در اندازه های مختلف وجود دارند و می توانند بسیار سنگین باشند.

بزرگترین اندازه حدود 1.5 متر (60 اینچ) ارتفاع دارد، وزن آن حدود 60 کیلوگرم است و حاوی بیش از 7800 لیتر اکسیژن مایع است. در واقع استفاده از کپسول اکسیژن همراه 1 لیتری می تواند در صنعت بسیار موثر باشد، چرا که نیاز روزمره بسیاری از افراد از قبیل، افراد ریوی به آن ها زیاد است، لذا باید تحت نظارت و اصول مشخصی تهیه و در اختیار افراد قرار گیرد.

بیمارستان ها می توانند اکسیژن را در محل تولید کنند

بیمارستان ها همچنین می توانند اکسیژن را در محل را تهیه کنند، که معمولاً با جذب نوسان فشار (PSA) انجام می شود، که گازهای موجود در هوا را با غلظت آنها جدا می کند. این اکسیژن خلوص کمتری نسبت به ASU ها تولید می کند، اما هنوز به اندازه کافی خالص است که در بیمارستان ها استفاده شود.

تولید اکسیژن در نزدیکی بیمارستان نیز دارای مزایایی است که می تواند حجم بیشتری از آنچه بیمارستان ها می توانند با سیلندر تأمین کنند تهیه کند و اطمینان حاصل شود که بیمارستان ها برای تامین اکسیژن خود با یکدیگر رقابت نمی کنند.

استفاده از کپسول اکسیژن همراه 1 لیتری در خانه

دستورالعمل های مراقبتی بعد از استفاده از کپسول اکسیژن همراه 1 لیتری

در صورت عدم تنفس کافی ممکن است به اکسیژن اضافی نیاز داشته باشید. برای دریافت اکسیژن نیاز به دستور پزشک دارید. این امر بر اساس مقدار مورد نیاز شما و تعداد دفعات مورد نیاز شما به اکسیژن خواهد بود. طبق دستور اکسیژن مصرف کنید. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما یا پزشک متخصص شما، میزان اکسیژن شما را بر اساس میزان فعالیت شما انتخاب می کند. اکسیژن را می توان از 3 طریق زیر تامین کرد:

اکسیژن فشرده که اکسیژن را در استوانه فلزی (مخزن) تحت فشار نگه می دارد. مخزن را می توان طوری تنظیم کرد که تنها در حین تنفس، اکسیژن مورد نیاز خود را آزاد کند. مخازن اکسیژن فشرده سنگین هستند و برای استفاده بیشتر در یک مکان استفاده می شوند. ممکن است برای جابجایی یا ایمن سازی آن به کمک نیاز داشته باشید. مخازن کوچکتر برای کمک به شما در حین سفر راحت تر بوده و در دسترس هستند.

اکسیژن مایع در داخل یک محفظه کوچک عایق نگهداری می شود. هنگامی که نیاز به تنفس دارید، مایع گرم می شود و تبدیل به گاز تنفسی می شود. محفظه های اکسیژن مایع کوچکتر هستند و حمل آنها آسان است. می توانید محفظه اکسیژن مایع کوچک خود را از یک مخزن بزرگ که در خانه شما نگهداری می شود، دوباره پر کنید. سرویس تحویل اکسیژن شما هر 1 تا 2 هفته یک مخزن بزرگ شما را پر می کند.

دستگاه اکسیژن ساز یک دستگاه الکتریکی است

دستگاه اکسیژن ساز یک دستگاه الکتریکی است که اکسیژن را از هوا ذخیره می کند. این دستگاه سنگین است و ممکن است یک چرخ دستی برای حمل آن نیاز باشد.

از اکسیژن در اطراف حرارت یا شعله استفاده نکنید. اکسیژن فشرده می تواند آتش بگیرد. ظرف اکسیژن را 5 فوت از شعله های باز یا بخاری ها مانند شمع یا آبگرمکن دور نگه دارید. از مواد قابل اشتعال مانند مایعات پاک کننده، بنزین یا اسپری های آئروسل در نزدیکی اکسیژن خود استفاده نکنید. در صورت بروز آتش سوزی، کپسول آتش نشانی و تلفن را نزدیک خود قرار دهید. در صورت نیاز به تماس با آتش نشانان خود در خانه اکسیژن داشته باشید.

وقتی از کپسول اکسیژن همراه 1 لیتری استفاده می کنید، سعی کنید سیگار نکشید و اجازه ندهید کسی در اطراف شما سیگار بکشد.

جریان اکسیژن خود را تغییر ندهید، مگر اینکه پزشک شما به شما دستور دهد. هنگامی که از اکسیژن خود استفاده نمی کنید، ظرف اکسیژن خود را خاموش کنید.

هنگام استفاده از اکسیژن، الکل ننوشید و از داروهای آرامبخش استفاده نکنید. اینها ممکن است تنفس شما را کندتر کنند.

روی تمام درهای خانه خود تابلوهایی بگذارید تا به بازدیدکنندگان و کارشناسان اورژانس اطلاع دهید که اکسیژن در حال استفاده است. به شرکت برق خود اطلاع دهید که در حال استفاده از کپسول های اکسیژن هستید. آنها شما را در لیست اولویت قرار می دهند تا در صورت خاموش شدن سریع برق، به شما کمک رسانی کنند.

اکسیژن درمانی توسط دستگاه های مختلف اکسیژن

اکسیژن نوعی گاز موجود در هوایی است که تنفس می کنیم که برای زندگی انسان ضروری است. برخی از افراد مبتلا به اختلالات تنفسی نمی توانند به طور طبیعی اکسیژن کافی دریافت کنند.

آنها ممکن است به اکسیژن مکمل یا اکسیژن درمانی نیاز داشته باشند. افرادی که اکسیژن درمانی دریافت می کنند اغلب سطح انرژی و خواب بهتر و کیفیت زندگی بهتر را مشاهده می کنند.

اکسیژن درمانی با استفاده از کپسول اکسیژن همراه 1 لیتری برای افرادی تجویز می شود که به تنهایی نمی توانند اکسیژن کافی دریافت کنند. این اغلب به دلیل شرایط نامساعد ریه است که از جذب اکسیژن توسط ریه ها جلوگیری می کند، از جمله:

بیماری انسدادی مزمن ریوی (COPD)

پنومونی

آسم

دیسپلازی برونکوپلونری، ریه های توسعه نیافته در نوزادان

نارسایی قلبی

فیبروز سیستیک

آپنه خواب

بیماری ریوی

ضربه به سیستم تنفسی

تعیین اینکه آیا فرد از اکسیژن درمانی سود خواهد برد یا خیر

برای تعیین اینکه آیا فرد از اکسیژن درمانی سود خواهد برد یا خیر، پزشکان میزان اکسیژن خون شریانی آن ها را آزمایش می کنند. راه دیگر برای بررسی، استفاده از پالس اکسی متر است که به طور غیرمستقیم میزان اکسیژن اشباع را بدون نیاز به نمونه خون اندازه گیری می کند.

میزان طبیعی اکسیژن خون شریانی بین 75 تا 100 میلی متر جیوه است. میزان اکسیژن 60 میلی متر جیوه یا کمتر نشان دهنده نیاز به اکسیژن مکمل است.

اکسیژن زیاد نیز می تواند خطرناک باشد و می تواند به سلول های ریه شما آسیب برساند. سطح اکسیژن شما نباید بیش از 110 میلی متر جیوه باشد. برخی از مردم دائماً به اکسیژن درمانی نیاز دارند، در حالی که برخی دیگر فقط گاهی اوقات یا در شرایط خاص به آن نیاز دارند.

برای بسیاری از افراد اکسیژن درمانی در مطب پزشک انجام می شود و در مواقعی دیگر افراد منبع اکسیژن را در خانه خود دارند یا سیستم اکسیژن قابل حمل دارند که از آن استفاده می کنند.

علائم کمبود اکسیژن

هنگامی که اکسیژن کافی دریافت نمی کنید، علائم زیادی را تجربه خواهید کرد، از جمله:

تنفس سریع و پی در پی

تنگی نفس

ضربان قلب سریع

سرفه یا خس خس سینه

تعریق

گیجی

تغییر در رنگ پوست شما

در صورت مشاهده هر یک از این علائم، بلافاصله به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.

انواع مختلف اکسیژن درمانی

انواع مختلفی از درمان های اکسیژن وجود دارد که می توان از آنها استفاده کرد. این شامل:

استفاده از گاز اکسیژن

استفاده از اکسیژن مایع

استفاده از سیستم تغلیظ کننده اکسیژن

اکسیژن درمانی هیپرباریک

گاز اکسیژن

گاز اکسیژن را می توان در یک کپسول اکسیژن همراه 1 لیتری ذخیره کرد. به این سیستم ها، سیستم های گاز فشرده می گویند. از متراکم کننده ثابت بزرگتر در داخل خانه استفاده می شود و از مخزن اکسیژن کوچکتر می توان برای استفاده در خارج از خانه استفاده کرد.

مخازن کوچکتر ممکن است همراه با دستگاه های محافظ اکسیژن استفاده شوند تا اکسیژن رسانی طولانی تر طول بکشد. در این گونه موارد اکسیژن به صورت پالس تحویل داده می شود، نه به طور مداوم.

اکسیژن مایع

اکسیژن مایع را هم می توان در یک کپسول اکسیژن همراه 1 لیتری ذخیره کرد. اکسیژن مایع غلیظ تر است، بنابراین اکسیژن بیشتری می تواند در مخزن کوچکتر جا بگیرد. این کپسول، برای افرادی که بسیار فعال هستند مفید است، اما اگر به موقع استفاده نشود تبخیر می شود. این مخازن قابلیت پر شدن مجدد دارند. اکسیژن مایع و گاز اکسیژن برای تحویل در خانه در بسیاری از نقاط در دسترس هستند.

تغلیظ کننده های اکسیژن

متراکم کننده های اکسیژن نسبت به سایر گزینه ها کمتر قابل حمل هستند. دستگاه اکسیژن ساز دستگاهی است که اکسیژن را از هوای اتاق می گیرد و آن را برای استفاده درمانی متمرکز می کند و سایر گازهای طبیعی را حذف می کند. مزایای متمرکز کننده ها این است که ارزان تر هستند و نیازی به پر شدن مانند مخازن ندارند.

نسخه های قابل حمل موجود است. با این حال، اکثر مدل ها آنقدر بزرگ هستند که واقعاً قابل حمل نیستند. در این گونه موارد، اکسیژن از مخزن و از طریق لوله توزیع می شود. از طریق لوله های بینی، ماسک صورت یا لوله ای که مستقیماً در نای فرد وارد می شود، اکسیژن وارد ریه ها می شود تا فرد به درستی نفس بکشد.

مزایای اکسیژن درمانی با استفاده از کپسول اکسیژن همراه 1 لیتری

اکسیژن درمانی با استفاده از کپسول اکسیژن همراه 1 لیتری می تواند برای کسانی که اغلب سطح اکسیژن پایینی را تجربه می کنند، بسیار مفید باشد.

در صورت نیاز، استفاده منظم از اکسیژن درمانی می تواند با کاهش تنگی نفس، افراد را فعال تر و پرتحرک تر کند. همچنین می تواند کیفیت زندگی را به میزان قابل توجهی بهبود بخشد و در بسیاری از موارد طول عمر آنان را افزایش دهد. اکسیژن درمانی همچنین می تواند علائم زیر را کاهش دهد:

سردرد

تحریک پذیری

خستگی

اکسیژن درمانی می تواند به رشد و نمو کودکانی که بیماری مزمن ریوی دارند، کمک کند. همچنین می تواند علائم مانند سردرد ناشی از سطح پایین اکسیژن و تغییرات یا مشکلات رفتاری را کاهش دهد.

بسیاری از افراد مبتلا به COPD شدید به اکسیژن درمانی طولانی مدت نیاز دارند. COPD یک اصطلاح پزشکی است که شامل بیماری های پیشرونده ریه است که منجر به افزایش تنگی نفس می شود. برخی از افراد با گذشت زمان دچار کاهش عملکرد ریه می شوند، لذا استفاده از کپسول اکسیژن همراه 1 لیتری می تواند برای آنان موثر باشد.

اکسیژن درمانی طولانی مدت و منظم می تواند کیفیت و طول عمر افراد مبتلا به COPD را به میزان قابل توجهی بهبود بخشد. بسیاری از آنها ممکن است حداقل 15 ساعت در روز به اکسیژن درمانی نیاز داشته باشند. یک مطالعه مشخص کرده است که اکسیژن مداوم برای افراد مبتلا به COP مفید است و می تواند میزان بقای آنان را افزایش دهد.

دستورالعمل های استفاده از اکسیژن درمانی

پزشک برای شروع درمان با اکسیژن درمانی برای شما نسخه می نویسد. آنها به شما می گویند چگونه از آن استفاده کنید و چند بار باید از آن استفاده کنید. این شامل میزان جریان یا میزان اکسیژن مورد نیاز در دقیقه است. ضروری است که تمام دستورالعمل های خاص پزشک خود را دنبال کنید.

اگر فکر نمی کنید که اکسیژن درمانی برای شما موثر است، قبل از هرگونه تغییری به پزشک خود اطلاع دهید. برخی از افراد فقط در حین فعالیت های خاص مانند ورزش یا خوابیدن به اکسیژن نیاز دارند. افراد دیگر به طور مداوم به اکسیژن نیاز دارند.

در بیشتر موارد، اکسیژن درمانی دارای مخازن اکسیژن قابل حمل هستند، بنابراین در صورت لزوم می توانید به همراه آن ها خانه را ترک کنید. هنگام مصرف اکسیژن درمانی از مواد مخدر یا الکل استفاده نکنید، زیرا آنها می توانند تنفس شما را کند کنند. هنگام بحث برای اکسیژن درمانی با کپسول اکسیژن همراه 1 لیتری با پزشک خود، او را از سایر داروهای تجویزی که ممکن است مصرف کنید مطلع کنید.

نتیجه گیری

اگرچه اکسیژن یک گاز قابل اشتعال نیست، اما قرارگیری آن در مکان هایی که قابل اشتعال است، خطرناک است. آتش سوزی در مناطقی با اکسیژن زیاد به احتمال زیاد سریعتر می سوزد.

مخازن اکسیژن را در اطراف شعله های باز و بخاری ها قرار ندهید. در واقع بسیاری از افرادی که به کپسول اکسیژن همراه 1 لیتری نیاز دارند، زندگی طبیعی و فعال دارند. در بسیاری از موارد، اکسیژن درمانی به سهولت فعالیت، افزایش استقامت و کاهش تنگی نفس کمک می کند. در برخی موارد، اکسیژن درمانی می تواند طول عمر را افزایش دهد.